sábado, febrero 25, 2006

Nuberu

El Nuberu es un ser mitológico asturiano, que habita en las nubes y que provoca las lluvias y los truenos, cargándolas y descargándolas. Es un ser a caballo entre malo y bueno, con un poco de cada característica. Es feo, con barba, dedos largos y un sombrero negro.

También se llama así el grupo de música en asturianu más conocido. Reconozco que tengo sensibilidad especial hacia Asturias, por eso siento mucho que su lengua autóctona esté desapareciendo lentamente.



Una canción en asturianu que comparto con todos vosotros:

Pastor que tas nel monte, pastor,
y duermes ente la rama,
si te caseres conmigo, pastor,
duermes en bona cama, y anda, y anda.

Soi nacíu na cabaña, sí, sí,
y pastora foi mio madre,
morrería yo nel llanu, sí, sí,
que me faltaría l'aire, y anda, y anda.

Pastor que tas nel monte, pastor,
descalzu y triando breñes,
si te casares conmigo, pastor,
calzares bones madreñes, y anda, y anda.

Salto y brinco per tol monte, sí, sí,
descalzu y triando espinos,
meyor que nesos llugares, sí, sí,
con madreñes y escarpinos, y anda, y anda.

Pastor que tas nel monte, pastor,
comiendo pan de centenu,
si te casares conmigo, pastor,
comieres del trigu buenu, y anda, y anda.

Comiendo pan de centenu, sí, sí,
descalzu y durmiendo en rama,
tengo yo nestes altures, sí, sí,
la tranquilidá del alma, y anda, y anda.

Yo subiré a la montaña, sí, sí,
y pastora me fadré,
dormiré na to cabaña, pastor,
y el rebañu curiaré, y anda, y anda.

martes, febrero 14, 2006

O Fado

Hace unos meses Jorge, mi compañero portugués, me descubrió un mundo de la música portuguesa muy relacionado con la sevdalinka bosnia: el fado.

El otro día estuve escuchando "Fado Português", cantado por la Fadista más grande de todos los tiempos...Amália Rodrigues. Estaba en el autobús, volviendo a casa, y hasta se me saltaron las lágrimas....es que la canción está tan cargada de sentimientos y de tristeza, y la voz de Amália le pone la guinda final.



Aquí comparto con vosotros este fado de un marinero que no volverá nunca más a su casa...

Fado português

O Fado nasceu um dia,
quando o vento mal bulia
e o céu o mar prolongava,
na amurada dum veleiro,
no peito dum marinheiro
que, estando triste, cantava,
que, estando triste, cantava.

Ai, que lindeza tamanha,
meu chão, meu monte, meu vale,
de folhas, flores, frutas de oiro,
vê se vês terras de Espanha,
areias de Portugal,
olhar ceguinho de choro.

Na boca dum marinheiro
do frágil barco veleiro,
morrendo a canção magoada,
diz o pungir dos desejos
do lábio a queimar de beijos
que beija o ar, e mais nada,
que beija o ar, e mais nada.

Mãe, adeus. Adeus, Maria.
Guarda bem no teu sentido
que aqui te faço uma jura:
que ou te levo à sacristia,
ou foi Deus que foi servido
dar-me no mar sepultura.

Ora eis que embora outro dia,
quando o vento nem bulia
e o céu o mar prolongava,
à proa de outro veleiro
velava outro marinheiro
que, estando triste, cantava,
que, estando triste, cantava.

lunes, febrero 06, 2006

Escuchando la música

Recuperando una canción de Los Secretos...ojalá la tuviera a mano hace unos años, cuando intentaba olvidar unos ojos azules...

Ya me olvidé de ti, ya no te quiero,
hoy sé que sin tu amor ya no me muero.
Ya puedo respirar tranquilamente
aunque te vea yo una y mil veces

Ayer que te encontré, por Dios lo juro
que a tu lado pasé indiferente.
Yo que tanto temí por este encuentro
hoy te juro por Dios que nada siento

Ayer que te encontré vencida y triste
sin una sombra ya de lo que fuiste,
que me puse a pensar desconsolado:
y de esto estuve yo enamorado

Ayer que te encontré, quise alcanzarte,
correr detrás de ti para gritarte:
ya me olvidé de ti, ya no te quiero,
hoy sé que sin tu amor ya no me muero

Ayer que te encontré vencida y triste
sin una sombra ya de lo que fuiste,
que me puse a pensar desconsolado:
y de esto estuve yo enamorado

jueves, febrero 02, 2006

Manías

Mi amiga Nica me acaba de pasar el mono de escribir un post sobre las manías cotidianas que tenemos todos. Pues allá vamos:

Siempre...

  • Me como las manzanas enteras, con corazón y todo. Leí en algún sitio que es sano y con el tiempo le he pillado el gusto

  • Suelo cantar en voz baja por la calle

  • Hago pompas con los chicles y muchas veces se me queda pegado un trocito de chicle en los labios



Nunca...

  • Vuelvo a casa a coger el paraguas si llueve y he salido sin él

  • Me pongo a dormir sin leer aunque sea un párrafo



No soporto cuando...

  • La gente toca el claxon en un atasco, es que no sirve de nada

  • Escucho a alguien hablar con el encefalograma plano

  • Aplauden en un cine después de una película